Ustawienia sieciowe komputera w sieci

 

Obecnie najczęściej wykorzystywane są sieci oparte o rodzinę protokołów TCP/IP. Protokół IP (Internet Protocol) realizuje warstwę sieciową, a protokoły TCP (Transport Control Protocol) i UDP (User Datagrams Protocol) realizuja warstwę transportu.

 

W powszechnym użyciu są dwie wersje protokołu IP:

• wersja 4 (IPv4)
• wersja 6 (IPv6)

Podstawową różnicą pomiędzy tymi protokołami sprowadza się do sposobu reprezentacji adresu sieciowego urządzeń podłączonych do sieci.

 

Inne protokoły pomocnicze

• DNS (Domain Name System) - wykorzystywany jest do zamiany nazw symbolicznych na adresy IP i odwrotnie
• ICMP (Internet Control Message Protocol) - wykorzystywany do diagnostyki połączeń
• ARP (Address Resolution Protocol) - służy do zamiany adresów logicznych na adresy fizyczne
• DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) - służy do automatycznego konfigurowania hostów w sieci

 

Adres sieciowy

Adres sieciowy IP w IPv4 jest 32-bitową sekwencją zer i jedynek. W celu ułatwienia korzystania z adresów IP zwykle zapisuje się je w postaci czterech liczb dziesiętnych oddzielonych kropkami.

Na przykład adres IP

192.168.0.1

zapisany w systemie dwójkowym ma postać

11000000.10101000.00000000.00000001

Każda część adresu jest nazywana oktetem, ponieważ składa się z ośmiu bitów. Notacja dziesiętna kropkowa jest łatwiejsza do zrozumienia w porównaniu do zapisu dwójkowego. Pomaga ona uniknąć wielu pomyłek, które powstałyby w wypadku użycia jedynie liczb dwójkowych.

11111111 – najwyższa liczba mogąca być użyta w adresie IP (255)
00000000 – najniższa liczba mogąca być użyta w adresie IP (0)

Podsieci

Podział na podsieci zapobiega wyczerpaniu adresów IP oraz ułatwia zarządzanie. Internet nie posiada określonej struktury - jest zbiorem wielu sieci dzielących się na coraz mniejsze sieci, dlatego ważną rolę w określaniu lokalizacji komputera w sieci pełni maska podsieci.

Maska podsieci określa, które bity adresu sieciowego oznaczają adres sieci, a które adres urządzenia sieciowego. Bity maski ustawione na 1 określają adres sieci, a bity ustawione na 0 adres urządzenia sieciowego (hosta).

np.: maska - zapis dziesiętny:

255.255.0.0

zapis binarny

11111111 11111111 00000000 00000000

adres sieci                 adres hosta

 

W masce podsieci mogą wystąpić najpierw wyłącznie "1", a potem wyłącznie "0"

Do określenia maski podsieci można użyć skróconego sposobu zapisu maski podsieci - podając za adresem IP ilość jedynek występujących w masce.

np. zapis:

192.168.10.0/24

oznacza że maska składa się z 24 jedynek i 8 zer    (32-24=8)

11111111 11111111 11111111 00000000

 

W każdej podsieci

• najmniejszy możliwy adres określa tzw. adres podsieci
• największy możliwy adres określa tzw. adres rozgłoszeniowy (broadcast) tj. adres transmisji do wszystkich hostów w podsieci

np. dla danych:

adres sieciowy 192.168.10.100

maska podsieci 255.255.255. 0 

otrzymujemy:

adres sieci  192.168.10. 0   

broadcast  192.168.10.255

adresy hostów 192.168.10.1  -  192.168.10.254

 

Brama domyślna

Brama domyślna (default gateway) jest to wyróżnione urządzenie sieciowe, przez które przechodzi cała transmisja skierowana do urządzeń znajdujących się poza siecią. Adres bramy musi należeć do puli adresów hostów podsieci.

Adresz publiczne i prywatne

W IPv4 adresy można podzielić na:

• publiczne - są one dostępne dla wszystkich komputerów wchodzących w skład Internetu
• prywatne - są one dostępne dla urządzeń przyłączonch do sieci lokalnej

 

W Internecie dostępne są trzy klasy adresów prywatnych:

• 10.0.0.0/8
• 172.16.0.0/12
• 192.168.0.0/16

 

Protokół DHCP

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol – protokół dynamicznego konfigurowania hostów) – protokół komunikacyjny umożliwiający hostom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych:

• adresu IP hosta
• adresu IP bramy sieciowej
• adresu serwera DNS
• maski podsieci

Samodzielne określanie adresu sieciowego przez użytkowników jest niewskazane. Użytkownicy często nie mają odpowiedniej wiedzy, aby poprawnie ustalić adresy IP i maskę podsieci. Dlatego w sieciach do nadawania ustawień sieciowych wykorzystuje się protokół DHCP. Aby skorzystać z tego protokołu należy przydzielić jednemu lub więcej urządzeniom realizowanie funkcji serwera DHCP. Zwykle serwer DHCP jest realizowany przez takie urządzenia sieciowe jak router czy punkt dostępowy.

 

Działanie serwera DHCP

Protokół DNS

Korzystanie z sieci jest możliwe wyłącznie z wykorzystaniem adresów IP. Korzystanie z adresów IP jest bardzo kłopotliwe dla ludzi, gdyż wymaga zapamiętania długich sekwencji adresów IP.  W celu ułatwienia korzystania z sieci wprowadzono protokół DNS, który umożliwił tworzenie tzw. adresów domenowych będących łatwymi do zapamiętania nazwami hostów.

Działanie serwera DNS