Reklama
Wizyt
Dzisiaj: 81Wszystkich: 186945

Procedury i funkcje

Informatyka » zakres rozszerzony » Procedury i funkcje

 

Modele programowania

Programowanie liniowe - program jest ciągiem instrukcji języka programowania. Nie ma instrukcji warunkowych i nie wyodrębnia się podprogramów.

Programowanie strukturalne - program ma odpowiednią strukturę, można wyodrębnić deklaracje (modułów, zmiennych i stałych), definicję podprogramów oraz bloki instrukcji, w tym sterujące wykonaniem programu (warunkowe, iteracyjne). Każda zmienna ma swój ściśle określony typ.

Programowanie modularne - jest to rozszerzenie podejścia proceduralnego, w którym powtarzające się w programie ciągi instrukcji zapisuje się w postaci procedur i funkcji, nadających się do wielokrotnego wykorzystania. Procedury i funkcje zebrane są w modułach, które zapisane są pod unikatową nazwą i mogą być wykorzystane w wielu programach.

Programowanie obiektowe - program jest definiowany jako zbiór obiektów, które posiadają określone właściwości (związane z obiektem dane) i metody (operacje, jakie można na obiekcie wykonać)

Programowanie zdarzeniowe - podobnie jak w programowaniu obiektowym, program to zbiór obiektów, jednak kolejność wykonywania instrukcji programu zależy od zaistnienia określonych zdarzeń (naciśnięcie przycisku, wprowadzenie danej, upływ czasu.

 

Metody programowania

Programowanie zstępujące - "z góry do dołu" polegające na zdefiniowaniu problemu ogólnego i podzielenie go na podproblemy, które są dzielone na jeszcze mniejsze podproblemy łatwe do rozwiązania.

Programowania wstępujące - "z dołu do góry" polega na rozwiązaniu elementarnych problemów, które składa się w całość  prowadzą do rozwiązania problemu.

 

Podprogram - jest to wyodrębniony fragment programu, realizujący określone zadania, który może być wielokrotnie wykorzystywany w programie.

 

Zalety stosowania podprogramów:

  • dzielenie zadania na mniejsze części
  • zwiększenie czytelności i przejrzystości programu
  • skrócenie programu - fragmenty programu które się powtarzają, są wyodrębnione w postaci podprogramów
  • łatwiejsze wyszukiwanie błędów
  • łatwiejsze poprawianie programu
  • możliwość programowania zespołowego

 

Funkcje w języku C++

W języku C++ wszystkie podprogramy nazywane są funkcjami. Dzielimy je na:

  • funkcje niezwracające wartości (odpowiednik procedury w niektórych językach np: Pascal)
  • funkcje zwracające wartość (odpowiednik funkcji w niektórych językach np: Pascal)

 

Aby zastosować w programie własną funkcję, trzeba ją zdefiniować, a następnie wywołać.

 

Ogólna postać funkcji w języku C++

      opis_typu nazwa_funkcji (lista parametrów formalnych)

      {

              instrukcje;

              return zwracana_wartość;

      }

 

Funkcje niezwracające wartości

Są to funkcje typu void. W swojej budowie nie zawierają słowa return.

 

  void nazwa_funkcji (lista parametrów formalnych)

      {

              instrukcje;

      }

 

 

Przykład funkcji niezwracającej wartości (typu void)

void powitanie()

{

    cout << "Witaj świecie" << endl;

 }

 

Wywołanie funkcji niezwracającej wartości

Aby wywołać taką funkcję, należy wpisać jej nazwę w odpowiednim miejscu w programie (np. funkcji głównej main). W przypadku funkcji z parametrami dodatkowo należy podać parametry aktualne.

 

      nazwa_funkcji

      nazwa_funkcji(lista parametrów aktualnych)

 

Przykładowy program z funkcją nie zwracającą wartości

 

#include < iostream >
#include < cstdlib >

using namespace std;

//== Funkcja powitanie ==

void powitanie()

{

    cout << "Witaj świecie" << endl;

}

//================

int main(int argc, char** argv) {

     //== wywołanie funkcji powitanie ==

     powitanie();

   
     return 0;
}

 

Funkcje zwracające wartość

 

Są to funkcje, które w swojej budowie zawierają słowo return.

 

   opis_typu nazwa_funkcji (lista parametrów formalnych)

      {

              instrukcje;

              return zwracana_wartość;

      }

 

 

Przykład funkcji zwracającej wartość

    int suma(int a, int b)

    {

        int c;

        c = a+b;

        return c;

     }

 

Wywołanie funkcji zwracającej wartość

Aby użyć takiej funkcji można:

1) wywołać ją umieszczając jej wynik w zmiennej 

          zmienna = nazwa_funkcji(lista parametrów)

 

2) wykorzystać jako element wyrażenia lub instrukcji

          cout << nazwa_funkcji(lista parametrów)

 

 

 Przykład programu z funkcją zwracającą wartość

#include < iostream >
#include < cstdlib >

using namespace std;

//== Funkcja suma ==

int suma(int a, int b)

{

    int c;

    c = a+b;

    return c;

}

//================

int main(int argc, char** argv) {

      //== użycie funkcji suma ==

     cout << "Suma liczb 2 i 3 wynosi: "<< suma(2,3) << endl;

          
     return 0;
}

 

Zadanie 1.

Napisz program z funkcją wyliczającą pole prostokąta.

 

Zadanie 2.

Napisz funkcję, która wyświetli na ekranie monitora prostokąt o bokach 10 na 5, narysowanego za pomocą znaków "*". Wnętrze prostokąta powino być wypełnione znakami "*".Wykorzystaj w programie instrukcje iteracyjne.

 

**********

**********

**********

**********

**********

 

Zadanie 3.

Napisz funkcję, która wyprowadzi na ekran monitora prostokąt narysowany za pomocą znaków "*" o wielkości x, y podanej przez użytkownika. Zmienne powinny być przekazane do funkcji w postacji parametrów.

         x

 **********

 **********

 **********        y

 **********

 **********

 

Zadanie 4.

Napisz funkcję, która wyprowadzi na ekran monitora trójkąt narysowany za pomocą znaków "*" według przykładu:

          *
        ***
       *****
      

Zadanie 5.

Napisz program, z użyciem funkcji z zadania 4, który wyprowadzi na ekran monitora figurę według przykładu:

          *
        ***
       *****

          *
        ***
       *****

          *
        ***
       *****

 

Zadanie 6.

Napisz funkcję, która wyprowadzi na ekran monitora trójkąt który ma n poziomów w pionie. Zmienna n powinna być przekazana do funkcji jako parametr.

          *
        ***       n
       *****

 

Zadanie 7.

Napisz program, z użyciem funkcji z zadania 6, który wyprowadzi na ekran monitora figurę według przykładu:

 

            *
          ***
        *****
            *
          ***
        *****
      *******
            *
          ***
        *****
       *******
     *********

 

Zasięg zmiennej

 

Zasięg zmiennej określa zakres widoczności nazwy zmiennej w obrębie programu.

Ze względu na zasięg zmiennej rozróżniamy:

  • zmienne globalne
  • zmienne lokalne

 

Zmienne globalne

Zmienne globalne deklarujemy poza funkcjami i są one widoczne w całym programie

 

Zmienne lokalne

Zmienne lokalne so to zmienne deklarowane wewnątrz funkcji i widoczne są od miejsca deklaracji do końca funkcji. W języku C++ zmienne lokalne mogą być także widoczne tylko w obrębie jednego bloku instrukcji { }.

 

Zmienne globalne mogą zostać przesłonięte.

Jeżeli w funkcji zostanie zdeklarowana zmienna o takiej samej nazwie jak zmienna globalna to spowoduje to przesłonięcie zmiennej globalnej, tzn. że używana będzie zmienna lokalna a nie globalna.

 

Zadanie 8.

Przeanalizuj działanie programu:

 

#include < iostream >
#include < cstdlib >

using namespace std;

 

int i = 20;

 

void powitanie()

{

    int i = 10;

    cout << "Wartość zmiennej lokalnej i = " << i<< endl;

}

//================

int main(int argc, char** argv) {

       powitanie();

     cout << "Wartość zmiennej globalnej i = " << i<< endl;

     return 0;
}

 

Zadanie 9.

Napisz program zawierający deklarację zmiennej globalnej i lokalnej.

 

Zadanie 10.

Napisz program zawierający przesłonięcie zmiennej globalnej.

 

 

Sposoby przekazywania parametrów

Parametry w procedurach i funkcjach mogą być przekazywane:

  • przez wartość
  • przez zmienną (referencję)

 

 

Przekazywanie parametrów przez wartość

Parametry przekazywane przez wartość są traktowane jak zmienne lokalne i operacje wykonane na tych parametrach nie powodują zmian wartości parametrów przekazanych do podprogramu.

 

Deklaracja funkcji z przekazywaniem parametrów przez wartość

 

opis_typu_funkcji  nazwa_funkcji (nazwa_typu parametr)

 

 

Przekazywanie parametrów przez zmienną (referencję)

Parametry aktualne przekazane przez zmienną (referencję) w momencie użycia odpowiadających im parametrów formalnych ulegają zmianie.

 

Deklaracja funkcji z przekazywaniem parametrów przez zmienną (referencję)

W deklaracji funkcji przed nazwa parametru należy użyć znaku &

 

opis_typu_funkcji  nazwa_funkcji (nazwa_typu &parametr)

 

Zadanie 11.

Przeanalizuj działanie programu:

 

#include < iostream >
#include < cstdlib >

using namespace std;

void powitanie( int x )

{

    x = 10;

}

//================

int main(int argc, char** argv) {

       int y=5;

     powitanie(y);

     cout << "Wartość zmiennej y = " << y << endl;

     return 0;
}

 

Zadanie 12.

Przeanalizuj działanie programu:

 

#include < iostream >
#include < cstdlib >

using namespace std;

void powitanie( int &x )

{

    x = 10;

}

//================

int main(int argc, char** argv) {

       int y=5;

     powitanie(y);

     cout << "Wartość zmiennej y = " << y << endl;

     return 0;
}

 

Zadanie 13.

Przeanalizuj działanie programu:

 

#include < iostream >
#include < cstdlib >

using namespace std;

void pole_prostokata( int a, int b, int &p )

{

    p = a * b;

}

//================

int main(int argc, char** argv) {

    int x = 3;

    int y = 5;

    int z;    

    pole_prostokata(x, y, z);

    cout << "Pole prostokąta wynosi: " << z << endl;

    return 0;
}

Reklama