Instrukcje warunkowe
Informatyka '19 » zakres podstawowy » Arkusz kalkulacyjny » Instrukcje warunkowe
Instrukcja warunkowa jest konstrukcją programistyczną, która określa dalsze działanie w zależności od tego, czy dane wyrażenie jest prawdziwe, czy fałszywe. W arkuszu kalkulacyjnym przyjmuje postać wbudowanych formuł, m.in.
- JEŻELI
- LICZ.JEŻELI
- SUMA.JEŻELI
- WYSZUKAJ.PIONOWO
FUNKCJA JEŻELI
Funkcja logiczna JEŻELI sprawdza, czy spełniony jest warunek (np. C2>B2). Jeżeli warunek jest spełniony, to wartością funkcji jest wartość1. Jeżeli warunek nie jest spełniony, wynikiem funkcji jest wartość2.
=JEŻELI(warunek;wartośćl;wartość2)
Ćwiczenie 1. Badanie realizacji planu nauki
Przygotuj tabelę, za pomocą której zbadasz realizację planu nauki słów w języku obcym (wzór poniżej). Załóż, że każdego dnia nauczysz się co najmniej 20 słów. Uzupełnij kolumnę Realizacja planu - wpisz właściwą formułę warunkową.Sformułuj warunek opisowy.
Jeżeli liczba słów jest większa niż założony plan dzienny (20 słów) lub równa temu planowi, napisz "plan zrealizowany", w przeciwnym razie napisz "nie udało się".
Zapisz odpowiednią formułę w komórce C2.
=JEŻELI(B2>=$F$1;"plan zrealizowany";"nie udało się")
- Operator porównania „większy niż lub równy" ma postać >=.
- Komórka z liczbą słów ma adres względny B2, a komórka z planem dziennym adres bezwzględny $F$1, aby przy kopiowaniu formuły pierwszy adres się zmieniał, a drugi nie.
Skopiuj formułę z komórki C2 do pozostałych komórek.
FUNKCJA ZAGNIEŻDŻONA
W przypadku bardziej skomplikowanych zestawień i obliczeń stosuje się funkcje zagnieżdżone, tzn. wpisuje się w miejsce np. warunku lub wartości inną funkcję. Dzięki temu nie trzeba tworzyć dodatkowych kolumn prowadzących do wyniku końcowego albo - jak w przypadku zagnieżdżenia kilku funkcji JEŻELI - można sprawdzać jednocześnie wiele kryteriów. W trakcie tworzenia tego typu formuł należy pamiętać o zamykaniu nawiasów funkcji - inaczej wystąpi błąd.
Ćwiczenie 2. Planowanie powtórzenia
Przygotuj tabelę, za pomocą której zaplanujesz powtórzenie do egzaminu z języka obcego: czytanie ze zrozumieniem co 3 dni, gramatyka co 2 dni, pisanie wypracowań co 5 dni (wzór poniżej). Uzupełnij kolumny Czytanie ze zrozumieniem, Gramatyka i Pisanie wypracowań - wpisz właściwe formuły warunkowe.
Sformułuj warunek opisowy.
Aby stwierdzić, jakiego typu zadania mają być realizowane danego dnia, podziel liczbę oznaczającą numer dnia przez liczbę określającą częstość realizacji danego typu zadań i ustal wartość reszty z dzielenia: jeżeli reszta wynosi 0, wpisz komunikat „TAK", w przeciwnym wypadku pozostaw pustą komórkę.Zapisz odpowiednią formułę w komórce B3.
=JEŻELI(MOD($A3;B$2)=0;"TAK";"")
- Wynikiem funkcji matematycznej MOD(liczba1;liczba2) jest reszta z dzielenia liczba1 przez liczba2. Wyrażenie może mieć wartość dodatnią lub 0.
- Aby jedna formuła realizowała wyliczenie dla całego zestawu, komórki z liczbami oznaczającymi numer dnia i częstość realizacji danego typu zadań powinny mieć adres mieszany. Dzięki temu podczas kopiowania formuły będą odwoływać się do tej samej kolumny (A) i do tego samego wiersza (2).
Skopiuj formułę z komórki B3 do pozostałych komórek - przeciągnij ją w dół i w prawo.
FUNKCJA LICZ.JEŻELI
Funkcja statystyczna LICZ.JEŻELI umożliwia zliczenie tych komórek z danego obszaru, które spełniają dane kryterium. Przyjmuje dwa argumenty: zakres (przeszukiwane dane, np. A1:A25) oraz kryterium (określony warunek, np. ">100").
= LICZ.JEŻELI(zakres;kryterium)
Aby sprawdzić np., ile wymienionych w tabeli osób:
- zdobyło najwyżej 20 punktów, należy zapisać kryterium w postaci "<=20";
- zaliczyło test w pierwszym kwartale 2018 roku, należy zapisać kryterium w postaci "<=2018-03-31";
- otrzymało ocenę różną od ndst, należy zapisać kryterium w postaci "<>ndst", gdzie <> oznacza „różne od".
Ćwiczenie 3. Odnotowywanie postępów w nauce
Przygotuj tabelę, za pomocą której odnotujesz wyniki testów próbnych i postępy w nauce (wzór poniżej). Zastosuj odpowiednie funkcje warunkowe, aby uzupełnić:
- kolumnę Ocena, zawierającą ocenę postępów w nauce w odniesieniu do poprzedniego dnia,
- kolumnę Ile razy, zliczającą, ile razy było lepiej, gorzej, bez zmian.
Sformułuj warunek opisowy dotyczący kolumny Ocena.
Jeżeli wartość w danej komórce w kolumnie B jest większa niż wartość w komórce poprzedniej, napisz "lepiej", w przeciwnym wypadku sprawdź drugi warunek: jeżeli wartość w danej komórce jest mniejsza niż wartość w komórce poprzedniej, napisz „gorzej"; jeśli obie wartości są równe, napisz "bez zmian".Zapisz odpowiednią formułę w komórce C3.
=JEŻELI(B3>B2;"lepiej"; JEŻELI(B3<B2;"gorzej";"bez zmian"))
Aby otrzymać rozwiązanie punktu 1, skopiuj formułę z komórki C3 do pozostałych komórek w tej kolumnie.
Sformułuj warunek opisowy dotyczący kolumny Ile razy.
Jeżeli w kolumnie Ocena znajdują się komórki spełniające dane kryterium ("lepiej", "gorzej", "bez zmian"), oblicz liczbę takich komórek.Wprowadź odpowiednią formułę w komórce F2.
=LICZ.JEŻELI(C:C;E2)
Zapis C:C oznacza całą kolumnę.
Aby otrzymać rozwiązanie punktu 2, skopiuj formułę z komórki F2 do pozostałych komórek w tej kolumnie.
FUNKCJA SUMA.JEŻELI
Funkcja matematyczna SUMA.JEŻELI umożliwia zbadanie, czy komórki z danego zakresu spełniają kryterium, i zsumowanie na tej podstawie wartości należących do innego zakresu. Funkcja ta przyjmuje trzy argumenty:
- zakres1 (przeszukiwane dane, np. B:B),
- kryterium (określony warunek)
- zakres2 (zakres danych do zsumowania, odpowiadający argumentowi zakres1), przy czym zakres2 to argument opcjonalny — jeśli zostanie pominięty, program zsumuje komórki wyznaczone przez argument zakres1.
=SUMA.JEŻELI(zakres1;kryterium;zakres2)
Ćwiczenie 4. Zestawianie wyników egzaminu próbnego
Przygotuj tabelę, za pomocą której zestawisz wyniki egzaminu (wzór poniżej). Zastosuj odpowiednie formuły, aby uzupełnić:
- kolumnę Suma prezentującą łączną liczbę punktów zdobytych podczas egzaminu,
- kolumnę % prezentującą wynik procentowy egzaminu,
- kolumnę Zal/Nzal prezentującą informację, czy egzamin został zaliczony, czy też nie,
- średnią liczbę punktów dla egzaminów zaliczonych i niezaliczonych.
Wyznacz łączną liczbę uzyskanych punktów w komórce H3.
=SUMA(C3:G3)
Aby otrzymać rozwiązanie punktu 1, skopiuj formułę z komórki H3 do pozostałych komórek w tej kolumnie.
Wyznacz w komórce I3, ile procent stanowią uzyskane punkty. Pamiętaj o odpowiednim formacie liczb.
=H3/$H$2
Aby otrzymać rozwiązanie punktu 2, skopiuj formułę z komórki I3 do pozostałych komórek w tej kolumnie. (Jeśli po skopiowaniu formuły w komórce 14 uzyskasz wynik 49,5%, ustaw wyświetlanie wartości z zaokrągleniem do części całkowitych).
Sformułuj warunek opisowy dotyczący kolumny Zal/Nzal i wprowadź odpowiednią formułę w komórce J3.
=JEŻELI(I3>60%;"zal";"nzal")
Aby otrzymać rozwiązanie punktu 3, skopiuj formułę z komórki J3 do pozostałych komórek w tej kolumnie.
Wyznacz średnią liczbę uzyskanych punktów dla egzaminów zaliczonych i niezaliczonych.
Oblicz łączną liczbę uzyskanych punktów za pomocą funkcji SUMA.JEŻELI.
=SUMA.JEŻELI(J:J;"zal";H:H)
=SUMA.JEŻELI(J:J;"nzal";H:H)
Oblicz liczbę osób, które zaliczyły egzamin i które go nie zaliczyły, za pomocą funkcji LICZ.JEŻELI.
=LICZ.JEŻELI(J:J;"zal")
=LICZ.JEŻELI(J:J;"nzal")
Aby otrzymać rozwiązanie punktu d, podziel wyniki funkcji SUMA.JEŻELI przez wyniki funkcji LICZ.JEŻELI.
FUNKCJA WYSZUKAJ.PIONOWO
Funkcja wyszukiwania i odwołań WYSZUKAJ.PIONOWO umożliwia znajdowanie danych w podanym zakresie według wierszy i przyjmuje trzy argumenty:
- wartość (szukaną wartość, np. liczbę uzyskanych punktów)
- zakres (przeszukiwane dane)
- indeks (numer kolumny w zakresie zawierającym wartość będącą wynikiem funkcji)
=WYSZUKAJ.PIONOWO(wartość; zakres; indeks)
Za pomocą tej funkcji można również kategoryzować dane, nadawać im pewne atrybuty (np. egzamin próbny, poprawkowy), przenosić je między arkuszami.
Podczas opracowywania danych trzeba pamiętać, że drugi argument składa się z dwóch kolumn. W pierwszej przeszukiwane są wartości lub zakresy, w drugiej — odpowiadające im wartości. W przypadku wyszukiwania wartości w zadanych przedziałach lista musi być posortowana rosnąco, w przeciwnym razie wynik będzie błędny.
Ćwiczenie 5. Analizowanie wyników egzaminu końcowego
Przygotuj tabelę, za pomocą której zestawisz liczbę punktów z egzaminu końcowego (wzór poniżej). Zastosuj odpowiednie formuły, aby:
- wyznaczyć łączną liczbę punktów uzyskanych przez każdego ucznia,
- przyporządkować każdej łącznej liczbie punktów ocenę według podanej skali.
Wyznacz sumę uzyskanych punktów w komórce G3.
=SUMA(B3:F3)
Aby otrzymać rozwiązanie punktu 1, skopiuj formułę z komórki G3 do pozostałych komórek w tej kolumnie.
Przyporządkuj łącznej liczbie punktów w komórce H3 odpowiednią ocenę.
=WYSZUKAJ.PIONOWO(G3;$J$3:$K$8;2)
Aby otrzymać rozwiązanie punktu 2, skopiuj formułę z komórki H3 do pozostałych komórek.